ARKIB : 18/02/2001
Oleh: MOHD. NAKHAIE AHMAD
SEJAK mula berpisah daripada UMNO
dan memperjuangkan perbezaan yang nyata antara kedua-dua pertubuhan politik
mengenai kerakyatan dan sistem negara, Pas membawa fahaman sendiri yang
berasaskan kepada nasionalisme Melayu dan agama Islam.
Negara ini adalah negara orang
Melayu dan tidak seharusnya diserahkan kepada orang lain.
Mereka menolak usaha memberikan
kerakyatan kepada orang asing yang tinggal di negara ini. Mereka juga membantah
orang bukan Melayu diberikan hak mengundi. Pendirian mereka adalah berasaskan
nasionalisme Melayu yang kental.
Pada tahun 1956, Dr. Burhanudin
Hilmi yang mengetuai Pas telah membawa kefahaman lebih luas dan mendasar kepada
cita-cita nasionalisme Melayu. Baginya, nasionalisme Melayu tidak hanya
terbatas kepada nasionalisme Melayu di Malaysia sahaja.
Melayu, baginya, adalah rupa
bangsa bagi penduduk di seluruh nusantara. Melayu adalah rupa bangsa yang
menjadi acuan kepada pelbagai golongan etnik di nusantara ini.
Sejak kemasukan Dr. Burhanudin ke
dalam Pas, wajah ideologi Pas itu menjadi lebih jelas dan Pas memperjuangkan
tertegaknya Melayu Raya yang menyatukan seluruh umat di nusantara. Bagi Dr.
Burhanudin, nasionalisme Melayu yang diperjuangkan oleh Pas tidak bertentangan
dengan Islam kerana sifatnya yang universal. Melayu, baginya, hanyalah rupa
bangsa dan isinya adalah Islam.
Gambaran yang diberikan oleh Pas
di bawah pimpinan Dr. Burhanudin memang indah. Ia adalah suatu idealisme yang
sungguh menarik. Pemimpin-pemimpin UMNO, termasuk Tunku Abdul Rahman, sebelum
dilantik menjadi pemimpin UMNO, juga mempunyai semangat nasionalisme Melayu
yang pekat.
Beliau pernah berkata bahawa
penjajah telah mengambil negara ini daripada orang Melayu dan ia mestilah
dipulangkan kembali kepada orang Melayu. Meskipun Tunku tidak pernah
menyuarakan idea Melayu Raya seperti Dr. Burhanudin namun idealisme Melayu itu
turut disokong olehnya.
Tetapi idealisme itu terlalu jauh
untuk dijangkau oleh orang Melayu. Ia merupakan buah ranum yang jauh di hujung
dahan, tetapi tiada galah yang dapat mengaitnya.
Orang Melayu yang kebanyakannya
masih buta huruf dan dalam keadaan miskin dan lemah, bukan sahaja tidak mampu
menghayati idealisme itu, bahkan mereka tidak dapat memahaminya. Kerana itu,
pendekatan politik yang lebih sesuai bukan pendekatan yang memasarkan idealisme
pada ketika ini, tetapi pendekatan yang realistik dan menumpukan perhatian ke
arah memajukan orang Melayu dan memperbaiki kehidupan mereka tanpa melihat
apakah ideologi yang patut dianuti oleh mereka.
Pendekatan inilah yang diambil
oleh UMNO yang dipimpin oleh tunku Abdul Rahman.
Orang Melayu tidak boleh
dimajukan dalam suasana kacau-bilau dan perpecahan kaum. Keamanan dan
kestabilan politik adalah penting untuk merancang pembangunan memajukan orang
Melayu.
Kerana itu kerjasama antara kaum
adalah perlu. Perkongsian kuasa adalah jalan sebaiknya untuk kerjasama yang
dikehendaki.
Negara ini tidak boleh dianggap
sebagai negara orang Melayu sahaja. Negara ini mestilah dibina sebagai negara
berbilang kaum sebagaimana adanya. Namun dalam perkongsian kuasa itu dan dalam
pembentukan masyarakat majmuk, orang Melayu adalah terasnya dan UMNO menjadi
tulang belakang kerjasama politik dalam perikatan.
Satu formula politik dan
kemudiannya menjadi formula negara Malaya baru telah dipersetujui yang
mengandungi prinsip:
* Orang bukan Melayu menerima
kedudukan dan kedaulatan raja-raja Melayu.
* Orang bukan Melayu menerima
agama Islam sebagai agama rasmi negara ini dengan agama-agama lain bebas
diamalkan.
* Menerima dan menghormati
hak-hak keistimewaan orang Melayu
* Orang Melayu bersetuju
memberikan hak kerakyatan kepada kaum-kaum lain yang bermastautin di negara ini
sebelum merdeka dan yang lahir di negara ini selepas kemerdekaan.
* Bahasa Melayu adalah bahasa
rasmi negara dan mengakui hak bahasa-bahasa lain untuk terus digunakan di
negara ini oleh kaum-kaum berkenaan.
Formula ini terus menjadi
landasan politik negara dan menjadi asas sebuah negara bangsa (nation buiding).
Formula politik inilah yang berjaya membawa Malaysia kepada kedudukannya
sekarang.
Sementara UMNO dengan pola
politiknya yang lebih terbuka, Pas masih lagi terkial-kial mencari hala tujunya
yang sebenar dalam perjuangan politik.
Oleh kerana konsep Melayu Raya
yang diperjuangkan pada zaman Dr. Burhanudin itu ternyata tidak praktikal dan
tidak relevan dengan realiti politik di negara ini, Pas pada zaman Datuk Asri
tidak lagi mendukung konsep itu.
Pas terus menjuarai perjuangan
Melayu dan agama Islam, tetapi belum dapat menerima konsep berkongsi kuasa
dengan orang bukan Melayu. Dalam keadaan di mana orang bukan Melayu juga
mempunyai hak mengundi, peluang untuk Pas berkuasa adalah tipis jika Pas
mengekalkan pendekatan politik seperti ini, kecuali di beberapa buah negeri di
mana orang Melayu memiliki majoriti besar seperti di Kelantan dan Terengganu.
Harapan Pas untuk memerintah
seluruh Malaysia dengan pendekatan kemelayuan ini bolehlah diibaratkan sebagai
`jauh panggang dari api.'
* Datuk Mohd. Nakhaie Ahmad
adalah Yang Dipertua Yayasan Dakwah Islamiah Malaysia (Yadim).
SUMBER-Artikel Penuh:
http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2001&dt=0218&pub=Utusan_Malaysia&sec=Bicara_Agama&pg=ba_02.htm#ixzz4bP5HMvXw
© Utusan Melayu (M) Bhd
Tiada ulasan:
Catat Ulasan