ARKIB : 12/02/2003
Tokoh
Dengan kerjasama dan izin
Utusan Publications & Distributors Sdn. Bhd.
SEJARAH mencatatkan semasa
kelahirannya, terdapat dua kejadian penting; sewaktu dalam kandungan, ibunya
bermimpi sebutir bintang keluar dari perutnya dan terus naik menjulang tinggi,
kemudian bintang itu pecah berderai dan berselerakkan memenuhi daerah-daerah di
sekelilingnya.
Kedua, pada hari dilahirkan,
dua ulama besar, Imam Abu Hanifah (Imam mazhab Hanafi) dan Imam Ibn Jurej
al-Makky (Mufti Hijaz) meninggal dunia.
Kedua-dua kejadian itu
ditafsirkan bahawa akan lahir seorang putera yang akan menyinari alam dengan
ilmunya, dan menggantikan kedua-dua tokoh ilmuwan yang meninggal itu.
Tafsiran ini akhirnya menjadi
kenyataan. Imam Syafie diberi kepercayaan oleh gurunya untuk mengeluarkan fatwa
dan hukum-hakam yang berlandaskan al-Quran, hadis, ijmak dan kias.
Akhirnya, lahirlah sebuah
mazhab yang diberi nama mazhab Syafie yang dipelopori oleh Imam Syafie sendiri
dan mempunyai bilangan pengikut yang sangat ramai di serata dunia.
Nama penuhnya, Muhammad bin
Idris bin Abas bin Uthman bin Syafie bin Saib bin Yazid bin Hashim bin Abd
Mutalib bin Abd. Manaf. Beliau turut digelar `Abu Abdillah'.
Dilahirkan di Gazza, iaitu di
Selatan Palestin pada 150 H. Namun, kampung asalnya ialah Mekah (Hijaz).
Ibu bapanya berpindah ke Gazza
sebelum beliau dilahirkan. Imam Syafie turut mempunyai pertalian darah dan
keturunan dengan Nabi Muhammad s.a.w.
Semasa kecil, beliau hidup
dalam keluarga yang miskin dan menderita. Bapanya meninggal dunia sebelum
beliau dilahirkan.
Setelah berusia dua tahun,
beliau dibawa oleh ibunya ke Mekah dan tinggal di sana selama 20 tahun.
Selama berada di Mekah, beliau
banyak berkecimpung dalam bidang keilmuan, khususnya yang berkaitan dengan ilmu
agama.
Pada masa itu, umat Islam
dikatakan berada dalam `zaman keemasan' iaitu pada zaman pemerintahan Khalifah
Harun ar-Rashid dan al-Makmun.
Dalam usia sembilan tahun,
beliau berjaya menghafaz seluruh juzuk al-Quran. Imam Syafie juga turut
tertarik dengan bidang sastera Arab.
Walaupun hidup dalam kesusahan,
semangat untuk belajar terus membara sehingga beliau sanggup mengumpul
batu-batu, belulang, pelepah tamar dan tulang unta untuk ditulis di atasnya.
Imam Syafie berfikiran cerdas,
tekun dan tidak mengenal erti putus asa. Dengan sikapnya ini, banyak bidang
ilmu yang dikuasainya.
Selain itu, beliau juga
merupakan ulama Islam yang zuhud. Pakaian dan tempat tinggalnya sederhana. Beliau
tidak suka makan banyak dan menurut pengakuannya, sejak kecil beliau terbiasa
tidak makan sampai kenyang, yang boleh menyebabkan tubuh menjadi malas, hati
menjadi beku dan fikiran menjadi tumpul.
Walaupun dalam serba
kekurangan, Imam Syafie bersifat dermawan. Setiap kali menerima hadiah berupa
wang, beliau tidak menyimpannya di rumah tetapi segera disedekahkan kepada
fakir miskin dan orang yang memerlukan bantuan.
Beliau juga terkenal dengan
ketaatan dan ketakwaannya kepada Allah s.w.t.
Pada usia 10 tahun, beliau
berjaya menghafaz kitab Al-Muwatta' karangan Imam Malik bin Anas, dan semasa
berusia 15 tahun beliau diberi kepercayaan oleh gurunya, Muslim bin Khalid
az-Zanji untuk mengajar di Masjidul Haram.
Setelah 20 tahun mendalami
pelbagai ilmu di Mekah, timbul keinginannya mengembara ke tempat lain untuk
menambah ilmu.
Beliau ke Madinah mendalami
ilmu dengan Imam Malik. Akhirnya beliau diberi kepercayaan oleh Imam Malik
untuk tinggal bersama dan sebagai pembantunya mengajar kitab Al-Muwatta' dan
lain-lain.
Beliau tetap bersama Imam Malik
selama satu tahun.
Dengan cara itu beliau mendapat
ramai kenalan daripada kalangan ulama yang datang ke Madinah setelah menunaikan
haji di Mekah.
Setelah dua tahun berada di
Madinah (ketika berusia 22 tahun),beliau berangkat mengembara ke Iraq, Kufah
dan Baghdad, untuk menambah ilmu dan menemui ulama hadis dan fikah yang
bertebaran di Iraq dan Iran.
Kota Kufah ketika itu menjadi
pusat pemerintahan khalifah-khalifah Bani Abbasiyyah yang terkenal, seperti
Khalifah Abu Jaafar al-Mansur dan Khalifah Harun ar-Rashid.
Sampai di Kufah, beliau menemui
sahabat-sahabat Almarhum Imam Abu Hanifah, iaitu Abu Yusuf dan Muhammad bin
Hassan.
Beliau banyak bertukar fikiran
dengan kenalannya dalam pelbagai soal ilmu agama.
Dengan cara ini, beliau dapat
mengetahui perbezaan aliran fikah antara mazhab Hanafi dengan mazhab Maliki.
Dengan itu juga, Imam Syafie
dapat menganalisis dan mendalami kedua-dua cara yang digunakan oleh kedua-dua
imam tersebut.
Setelah dua tahun di Iraq,
beliau terus mengembara ke Persia, Turki dan terus ke Palestin mencari dan
menemui ulama-ulama di kalangan tabiin.
Semasa mengembara, beliau
banyak mengetahui adat istiadat bangsa-bangsa selain mazhabnya.
Dua tahun kemudian, beliau
pulang semula ke Madinah dan menemui kembali gurunya, Imam Malik.
Imam Syafie belajar dengan Imam
Malik selama tujuh tahun. Setelah Imam Malik meninggal dunia, Imam Syafie pergi
ke Yemen.
Di sana beliau dilantik sebagai
mufti. Walaupun sudah bergelar mufti dan sangat alim, beliau masih lagi
belajar. Kali ini dengan Syeikh Yahya bin Hussein, seorang ulama besar di kota
San'a.
Kemudian beliau dilantik
sebagai wali daerah Najran iaitu sebagai ketua daerah. Di Yemen, beliau
berkahwin dengan Hamidah binti Nafi'i, seorang puteri keturunan Uthman
Al-Affan.
Hasil perkahwinan ini, beliau
dikurniakan tiga orang anak; satu lelaki dan dua perempuan.
Imam Syafie sangat disayangi
oleh pembesar dan penduduk Yemen sehingga beliau diangkat sebagai
`khatib-Daulah' (setiausaha negara), di samping sebagai Mufti dan guru agama di
masjid-masjid.
Akhirnya beliau berjaya
membentuk mazhab sendiri, iaitu mazhab Syafie.
Pada bulan Syawal 198 H, beliau
berpindah ke Mesir dan di sana beliau tinggal di rumah Abdullah bin Hakam
sehingga wafat pada 204 H.
Semasa hayatnya, Imam Syafie
banyak menulis buku yang kebanyakannya menjurus ke arah ilmu fikah dan usul
fikah.
Kitab Ar-Risalah merupakan
kitabnya yang termasyhur, yang dikarangnya semasa berada di Mesir. Ramai ulama
memuji kandungannya.
Walaupun beliau meninggal dunia
dalam usia yang agak muda (54 tahun), sumbangan dan jasa yang ditaburkan adalah
amat besar dan bernilai tinggi
sumberArtikel Penuh:
http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2003&dt=0212&pub=Utusan_Malaysia&sec=Bicara_Agama&pg=ba_02.htm#ixzz4cbzwJNCu
© Utusan Melayu (M) Bhd
Tiada ulasan:
Catat Ulasan