ARKIB : 10/03/2002
Bicara Agama oleh Astora Jabat
(astora@email.com)
TIDAK semua orientalis tidak baik
kerana ramai daripada mereka membincangkan pelbagai isu agama secara ilmu sama
ada yang berkait dengan Islam mahupun yang berkaitan dengan agama-agama lain.
Pada waktu yang sama ramai juga
orientalis tidak baik yang menjadi crusader atau pejuang Perang Salib yang
melancar Perang Salib pemikiran ke atas Islam dan umatnya.
Dalam keghairahan ramai di
kalangan kita menolak golongan ulama konservatif yang jumud, penulis
berpendapat jangan sama sekali sampai kita terperangkap menjadi mangsa Perang
Salib pemikiran para orientalis yang tidak baik itu.
Nasihat ini penulis ditujukan
kepada semua orang kita yang berpendidikan Inggeris atau mereka yang mendalami
pemikiran agama dengan merujuk kepada buku-buku rujukan dalam bahasa Inggeris.
Di antara tajuk yang gemar
dibincangkan oleh para orientalis tidak baik itu ialah dakwaan bahawa agama
yang diseru oleh Rasulullah s.a.w. sebagai agama jahiliah, baginda belajar
agama daripada ahli agama Yahudi dan Kristian, baginda sakit jiwa dan gila,
baginda menyebar Islam dengan pedang, baginda kaki perempuan dan lain-lain.
Dakwaan baginda kaki perempuan
inilah yang penulis akan bincangkan minggu ini.
Baginda didakwa begitu kerana
baginda berkahwin secara sah dengan beberapa orang wanita bebas dan hamba yang
telah dibebaskan oleh baginda.
Perlu diterangkan bahawa
berkahwin lebih daripada satu bukan bermula dengan Islam atau Nabi Muhammad
s.a.w. Sebaliknya perkara itu wujud sejak beratus dan beribu tahun sebelum
ketibaan Islam.
Semua agama langit sebelum Islam
membenarkan diamalkan poligami. Agama Yahudi pada masa lalu sebagaimana disebut
dalam Taurat membenarkan lelaki berkahwin tanpa batas. Dengan itu tidak hairan
jika nabi-nabi yang diutus kepada umat Yahudi berkahwin dengan ramai wanita.
Nabi Sulaiman alaihissalam
sebagai contoh berkahwin dengan ratusan wanita. Bagaimanapun, sesetengah ahli
agama Yahudi yang dikenali sebagai rabi membataskan perkahwinan kepada empat
orang wanita seperti yang terdapat di dalam Islam. Pembatasan itu dilakukan
berdasarkan kepada amalan Nabi Yaakub alaihissalam yang berkahwin dengan empat
wanita saja.
Kini amalan berkahwin lebih
daripada satu jarang terdapat di kalangan orang Yahudi di Israel dan
negara-negara Barat. Tetapi orang Yahudi di negara-negara Arab atau keturunan
Arab masih mengamalkan ajaran berkahwin lebih daripada satu.
Orang Kristian juga mengamalkan
berkahwin lebih daripada satu. Maharaja Constantine dan puteranya berkahwin
lebih daripada satu.
Mararaja Vlabius Valentian pula
telah mengeluarkan undang-undang membenarkan semua lelaki berkahwin dengan
beberapa wanita jika mereka mahu dan mampu.
Cuma amalan tradisi itu mula
diharamkan pada zaman Maharja Justinian. Namun, pengharaman itu hanya dalam
teori saja, tetapi dalam alam nyata majoriti orang Kristian pada zaman
pertengahan masih kekal dengan amalan berkahwin lebih daripada satu.
Pada zaman keagungan firaun, Rom
dan Yunan beribu-ribu tahun dulu juga terdapat amalan poligami.
Orang Arab pada zaman jahiliah
juga mempunyai isteri yang sangat ramai dan ada di kalangan mereka kekal dengan
isteri masing-masing setelah memeluk Islam.
Bagaimanapun, setelah diturunkan
wahyu mengehadkan lelaki Islam berkahwin dengan empat orang wanita sahaja,
orang Islam termasuk para sahabat yang mempunyai ramai isteri mengambil
tindakan menalakkan isteri masing-masing dan meninggalkan empat orang isteri
saja di bawah tanggungan mereka.
Ini seperti dilakukan oleh orang
Islam dari Bani Thaqif seperti Ghilan ibn Salmah, Sufian ibn Abdullah dan
Massu'ud ibn Amer di mana masing-masing yang mempunyai sepuluh orang isteri
terpaksa menalak enam orang dan meninggalkan empat isteri di bawah tanggungan
mereka.
Begitu juga yang dilakukan oleh
Nufl ibn Mu'awiah yang mempunyai lima isteri, Abdul Mutalib ibn Hashim
mempunyai enam isteri, Abu Sufian dan Safwan ibn Umaiyah mempunyai enam isteri
dan al-Mughira ibn Shu'bah mempunyai 70 atau 93 orang isteri mengikut
sesetengah riwayat.
Sebagai agama yang membuat
perubahan secara evolusi dalam semua perkara, perkahwinan tanpa batas dihadkan
sedikit demi sedikit sehingga pada hari dikeluarkan peruntukan dalam al-Quran
membenarkan berkahwin empat orang wanita dengan syarat yang amat ketat dan
penghapusan perhambaan.
Perkahwinan Rasulullah dengan
beberapa orang wanita walaupun merupakan hak khusus bagi baginda sebagai utusan
Allah, tetapi tidak patut dilihat kecuali dalam konteks amalan berkahwin lebih
daripada satu itu merupakan amalan turun-temurun masyarakat sejak ratusan dan
ribuan tahun.
Jika dilihat dalam konteks itu
kita akan dapati bahawa perkahwinan Rasulullah adalah satu pengorbanan yang
besar. Malah di sebalik perkahwinan itu terdapat banyak matlamat lain termasuk
untuk mendampingi sesuatu kaum, bangsa dan negara dan mendekatkan orang dengan
Islam.
Cuba perhatikan beberapa fakta
ini.
Rasulullah yang berusia 25 tahun
berkahwin dengan wanita tua berusia 40 tahun iaitu Khadijah binti Khuwailid.
Baginda tidak berkahwin dengan
mana-mana wanita kecuali selepas Khadijah meninggal dunia. Baginda kekal dengan
satu isteri selama 15 tahun.
Disebut dalam kitab Zadul Mi'ad
bahawa Rasulullah tidak mengahwini wanita-wanita lain kecuali selepas Khadijah
binti Khuwailid meninggal dunia dan kemudian baginda mengahwini Saudah binti
Zama'ah. Semua anak baginda lahir dengan Khadijah kecuali Ibrahim.
Semua isteri baginda adalah janda
kecuali Aisyah yang diakad nikah dengan Rasulullah pada usia enam atau tujuh
tahun. Baginda tidak menggauli Aisyah kecuali selepas Aisyah berusia sembilan
atau sepuluh tahun.
Inilah antara alasan yang
digunakan oleh sesetengah orientalis untuk mengaibkan Rasulullah. Tetapi
riwayat tentang usia Aisyah itu sendiri yang dicatatkan selepas 500 tahun itu
bukan fakta yang muktamad.
Ini sama juga dengan usia
Khadijah 40 tahun ketika berkahwin dengan Rasulullah yang dipertikaikan oleh
sesetengah sarjana Islam. Salah seorang sarjana Islam yang mempertikai usia
Khadijah itu ialah guru penulis, Dr. Suhial Zakkar yang berasal dari Syria.
Beliau berhujah bahawa jika betul Khadijah berusia 40 tahun ketika berkahwin
dengan Rasulullah, masakan dia boleh melahirkan tujuh orang anak dengan
baginda.
Tiga daripada mereka lelaki dan
baki empat orang wanita.
Beberapa wanita yang merupakan
hamba dikahwini Rasulullah selepas Rasulullah membebaskan mereka terlebih
dahulu.
Ini kerana telah menjadi dasar
dalam Islam membenarkan lelaki Islam berkahwin dengan hamba untuk membebaskan
mereka daripada perhambaan. Dasar ini tidak pernah diamalkan oleh mana-mana
bangsa pada zaman itu kerana semua bangsa menerima perhambaan sebagai salah
satu sistem masyarakat.
Dengan ada dasar itu dalam Islam
menyebabkan perhambaan terhapus secara beransur-ansur. Sebagai contoh anak yang
lahir daripada hamba yang dikahwini lelaki Islam menjadi orang bebas. Malah
wanita hamba itu pula yang dipanggil umm al-walad menjadi bebas selepas
suaminya meninggal dunia.
Ibn Hisyam ada menukilkan
beberapa cerita yang menarik mengenai perkahwinan Rasulullah dengan hamba
seperti Juwairiah yang ditawan dalam satu peperangan.
Salah satu cerita yang dikutip di
sini ada menyebut bahawa Juwairiah telah menjadi habuan perang kepada Thabit
bin Qaisy bin asy-Syammas al-Ansari.
Kemudian Rasulullah membeli
Juwairiah daripada Thabit dan membebaskannya. Setelah itu baginda mengambilnya
sebagai isteri. (Ibn Hisyam, juz kedua, muka surat 646)
Satu lagi cerita ialah mengenai
perkahwinan Rasulullah dengan seorang hamba wanita iaitu Raihanah binti Zaid.
Kitab Zad al-Mi'ad menyebut
bahawa Rasulullah telah membebaskan Raihanah daripada perhambaan dan
mengahwininya.
Maria al-Qibtiyyah pula ialah
seorang hamba wanita beragama Kristian yang merupakan pemberian dari Mesir.
Bapa Maria adalah orang Qibti Mesir dan ibunya pula merupakan orang Yunan
(Greek). Maria inilah yang menjadi isteri kedua Rasulullah yang melahirkan anak
ketujuh baginda yang diberi nama Ibrahim.
Seorang hamba wanita lain yang
dikahwini Rasulullah ialah Safiah binti Huyei dari kaum Yahudi Bani Nadir.
Safiah dikatakan dari keturunan
Nabi Harun alaihissalam, adik kepada Nabi Musa alaihissalam. Safiah merupakan
anak kepada orang besar dan ketua suku Bani Nadir di mana bapanya terlibat
dalam merancang komplot untuk membunuh Nabi. Komplot itulah yang menyebabkan
kaum Yahudi diusir dari Madinah.
Suami Safiah mati semasa dalam
pertempuran dan Safiah menjadi tawanan. Bagaimanapun, Rasulullah membebaskannya
dan mengambil wanita itu menjadi isteri.
Perkara terakhir yang penulis
ingin jelaskan di sini ialah para sejarawan Islam tidak bersepakat tentang
jumlah isteri Rasulullah. Ada yang berkata baginda mempunyai sebelas orang
isteri, ada yang berkata baginda ada 14 dan 15 isteri.
Cuma jika kita merujuk kepada Ibn
Hisyam dalam kitab Sirahnya (juz kedua, muka surat 644-648) didapati beliau
menyebut bahawa isteri-isteri Rasulullah s.a.w. yang dipanggil Umahat
al-Mu'minin sembilan orang kesemuanya seperti Aisyah binti Abu Bakar, Hafsah
bin `Umar bin al-Khattab, Ummu Habibah bin Abu Sufyan bin Harb, Ummu Salmah bin
Abu Umaiyah bin al-Mughirah, Saudah binti Zama'ah bin Qais, Zainab binti Jahsy
bin Ri'ab, Maimunah binti al-Harith, Jurairiah binti al-Harith bin Abu Dhirar
dan Safiyyah binti Huyai bin Akhtab.
Pengarang yang sama berkata,
wanita yang dikahwini dan digauli Rasulullah adalah sebelas orang kesemuanya
termasuk sembilan orang yang bergelar Ummu al-Mu'minin itu.
Dua daripada mereka meninggal
dunia sebelum baginda, iaitu Khadijah binti Khuwailid dan Zainab binti
Khuzaimah.
Sembilan daripada mereka
meninggal dunia selepas baginda wafat. Dua daripada mereka dikahwini baginda
tanpa menggauli mereka iaitu Asma' binti an-Nu'man al-Kindiah dan Amrah binti
Yazid al-Kilabiah
sumberArtikel Penuh:
http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2002&dt=0310&pub=Utusan_Malaysia&sec=Bicara_Agama&pg=ba_01.htm#ixzz4bxnwHwBr©
Utusan Melayu (M) Bhd
Tiada ulasan:
Catat Ulasan