Rabu, 6 September 2017

Ekonomi Komersial di Vietnam abad ke-19

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB
Pertanian
Vietnam merupakan antara pengeluar utama beras dunia. Kawasan pengeluaran padi yang utama ialah Lembah Song-koi (Sungai Merah) di bahagian utara dan Lembah Mekong (Cochin-China).Beras mennrmbang sebanyak 65 peratus dari jumlah nilai eksport negara itu. Padi meliputi lima perenam daripada jumlah kawasan pertanian. Pengeluaran beras dari Vietnam bertambah lima kali ganda antara tahun 1870 dan tahun 1930.[1]
Perusahaan
Masyarakat kampung Vietnam melibatkan diri dalam perusahaan seperti membuat tembikar, tenunan, menganyam, dan bertukang.Biasanya, mereka akan merahsiakan tradisi perusahaan dan kemahiran mereka. Satu cara untuk mencapai hasrat ini ialah melarang kaum wanitanya daripada berkahwin dengan lelaki dari kampung lain. Mereka tidak akan mengajar kemahiran tersebut kepada orang luar.

       Masyarakat kampung lebih suka melakukan perusahaan pertukangan kerana mendapat lebih pengiktirafan berbanding dengan pekerjaan bercucuk tanam. Ini kerana mereka akan dikecualikan daripada sistem kerahan dan pembayaran cukai. Walau bagaimanapun, mereka perlu menyerahkan hasil pertukangan mereka kepada maharaja sebagai ganti pembayaran cukai.[2]
 Perdagangan
Kegiatan perdagangan amat terhad dan hanya berlaku di kawasan daratan dan bukit di pedalaman. Kegiatan perdagangan dijalankan sebagai tukaran untuk barangan lain. Kayu dan buluh diperdagangkan untuk mendapatkan barangan seperti kicap ikan, ikan kering, garam, dan kapur.Hubungan perdagangan antara Vietnam dan negara luar juga terhad. Perdagangan biasanya dijalankan dengan negara Siam dan China.

Buktinya, pedagang asing yang dibenarkan berniaga di pelabuhan Vietnam hanyalah tongkang-tongkang dari negara China dan Siam. Barang dagangan antara negara Siam dan Annam ialah hasil pengeluaran seperti rempah, besi, lada, gula, dan beberapa barangan mewah. Pedagang-pedagang dari China pula mendapatkan bahan galian seperti perak

       Perniagaan arak juga dijalankan oleh masyarakat yang melibatkan diri dalam penanaman padi. Arak ialah hasil sampingan yang utama daripada beras. Penyulingan arak atau air tapai telah lama diusahakan di kampungkampung Vietnam. Wujud juga pengkhususan dalam membuat arak daripada beras.

Perlombongan
Aktiviti perlombongan juga diusahakan oleh masyarakat Vietnam. Hasil perlombongan utama ialah arang batu. Longgokan arang batu terdapat di Quang Yen.[3]
Perikanan
Perusahaan perikanan dijalankan di Tasik Tonle Sap. Ikan-ikan yang diperoleh akan dikeringkan, disalai, atau dijeruk untuk dieksport atau diperdagangkan. Ikan-ikan tersebut dibawa keluar ke Dataran Mekong melalui jalan Snoc Thou atau dataran lumpur dengan menggunakan perahu.
Ekonomi Komersial
Pertanian
Vietnam merupakan antara pengeluar utama beras dunia. Kawasan pengeluaran padi yang utama ialah Lembah Song-koi (Sungai Merah) di bahagian utara dan Lembah Mekong (Cochin-China).Beras mennrmbang sebanyak 65 peratus dari jumlah nilai eksport negara itu. Padi meliputi lima perenam daripada jumlah kawasan pertanian. Pengeluaran beras dari Vietnam bertambah lima kali ganda antara tahun 1870 dan tahun 1930.
Perusahaan
Masyarakat kampung Vietnam melibatkan diri dalam perusahaan seperti membuat tembikar, tenunan, menganyam, dan bertukang.Biasanya, mereka akan merahsiakan tradisi perusahaan dan kemahiran mereka. Satu cara untuk mencapai hasrat ini ialah melarang kaum wanitanya daripada berkahwin dengan lelaki dari kampung lain. Mereka tidak akan mengajar kemahiran tersebut kepada orang luar.

       Masyarakat kampung lebih suka melakukan perusahaan pertukangan kerana mendapat lebih pengiktirafan berbanding dengan pekerjaan bercucuk tanam. Ini kerana mereka akan dikecualikan daripada sistem kerahan dan pembayaran cukai. Walau bagaimanapun, mereka perlu menyerahkan hasil pertukangan mereka kepada maharaja sebagai ganti pembayaran cukai.
 Perdagangan
Kegiatan perdagangan amat terhad dan hanya berlaku di kawasan daratan dan bukit di pedalaman. Kegiatan perdagangan dijalankan sebagai tukaran untuk barangan lain. Kayu dan buluh diperdagangkan untuk mendapatkan barangan seperti kicap ikan, ikan kering, garam, dan kapur.Hubungan perdagangan antara Vietnam dan negara luar juga terhad. Perdagangan biasanya dijalankan dengan negara Siam dan China.

Buktinya, pedagang asing yang dibenarkan berniaga di pelabuhan Vietnam hanyalah tongkang-tongkang dari negara China dan Siam. Barang dagangan antara negara Siam dan Annam ialah hasil pengeluaran seperti rempah, besi, lada, gula, dan beberapa barangan mewah. Pedagang-pedagang dari China pula mendapatkan bahan galian seperti perak

       Perniagaan arak juga dijalankan oleh masyarakat yang melibatkan diri dalam penanaman padi. Arak ialah hasil sampingan yang utama daripada beras. Penyulingan arak atau air tapai telah lama diusahakan di kampungkampung Vietnam. Wujud juga pengkhususan dalam membuat arak daripada beras.

Perlombongan
Aktiviti perlombongan juga diusahakan oleh masyarakat Vietnam. Hasil perlombongan utama ialah arang batu. Longgokan arang batu terdapat di Quang Yen.
Perikanan
Perusahaan perikanan dijalankan di Tasik Tonle Sap. Ikan-ikan yang diperoleh akan dikeringkan, disalai, atau dijeruk untuk dieksport atau diperdagangkan. Ikan-ikan tersebut dibawa keluar ke Dataran Mekong melalui jalan Snoc Thou atau dataran lumpur dengan menggunakan perahu.





[1] Ong Loo Chen, Pra U Teks STPM Penggal 3, (Bandar Baru Bangi:Penerbitan Pelangi Sdn. Bhd.,2013),297.
[2] Ibid,298
[3]Ong Loo Chen, Pra U Teks STPM Penggal 3, (Bandar Baru Bangi:Penerbitan Pelangi Sdn. Bhd.,2015),296.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan