A. PENGENALAN
Selepas Perang dunia kedua tamat, Amerika
Syarikat telah menawan semula Filipina pada 23 Februari 1945. Pemerintahan
Amerika Syarikat membawa kepada perubahan ekonomi dengan pengenalan ekonomi
laissez-faire dan kemudiannya sebuah kerajaan berbentuk republik demokrasi
telah ditubuhkan. Pemerintahan Presiden Manual Roxas, Quiribo dan lain-lain
telah mengambil beberapa langkah untuk membangunkan ekonomi di Filipina pada
tahun 1945 hingga 1963.
B. ISI-ISI PENTING
1. Selepas mencapai kemerdekaan, Filipina
masih dibelengu kemiskinan dan kekurangan kemudahan asas. Oleh yang demikian Manual Roxas (1946-1948)
telah mengadakan pemulihan ekonomi dalam bidang pertanian dan perindustrian
dengan mendapatkan bantuan kewangan dan teknikal daripada pertubuhan
antarabangsa. Misalnya mendapatkan bantuan daripada dana Amerika Syarikat. Pada
tahun 1946, Manual Roxas telah melaksanakan reformasi tanah dengan mewujudkan
undang-undang yang meluluskan penetapan perkongsian antara tuan tanah dan
penyewa daripada 30 kepada 70. Reformasi ini telah menyelamatkan penyewa tanah
daripada penindasan tuan-tuan tanah.
2. Semasa Presiden Quirino memerintah
Filipina, Presiden Quirino telah meminta bantuan daripada Amerika Syarikat pada
tahun 1950 dengan menandatangani satu perjanjian baharu. Dalam perjanjian ini,
Amerika Syarikat bersetuju memberikan pinjaman sebanyak AS$250 juta bagi
membangunkan Filipina. Malahan, Amerika Syarikat juga turut memberikan
bimbingan dalam urusan penetapan cukai dan pertanian. Presiden juga telah
mengadakan rancangan pembangunan lima tahun, namun tidak berjaya kerana berlalu
penyelewangan dalam pentadbiran seperti rasuah dan pembaziran.
3. Presiden Ramon Magsasay yang memerintah
pada tahun 1953 hingga tahun 1957 pula telah memberi perhatian khusus kepada
kepada masalah ekonomi dan kebajikan rakyat. Presiden Magsasay telah
mengembangkan gerakan koperasi pertanian, mewujudkan skim kredit desa, dan
menyediakan kemudahan infrstruktur dalam kawasan penyumbang ekonomi. Seterusnya
Magsasay telah mengadakan perhubungan dagang dengan Amerika Syarikat dan
memperlihatkan wujudnya peningkatan perdagangan Filipina serta mengadakan
undang-undang tidak menjual barangan luar dan perdagangan eksport impot kecuali
Amerika Syarikat bagi melindungi industri tempatan. Jawatan presiden diambil
alih oleh Garlos Garsia yang memerintah dari tahun 1957 hingga tahun 1961.
Carlos Garsia masih meneruskan dasar-dasar ekonomi Magsasay dalam membangunkan
ekonomi Filipina. Buktinya pada tahun 1961, Filipina menjadi pengeluar kelapa
kering dan gula utama dunia.
4. Dalam pentadbiran Macapagal pada tahun
1961 hingga taun 1965, menghadapi banyak cabaran. Pada zaman pemerintahannya,
Filipina menghadapi inflasi, pembahagian tanah dan desakan tuntutan Sabah.
Namun beliau telah menjalankan usaha meningkatkan kawalan pertukaran asing,
mengawal keuntungan yang keluar dan memperkenalkan kawalan harga. Selain itu,
Macapagal menekankan kepada sektor pertanian seperti kelapa kering, tanaman
tebu, abaka, tembakau, dan nanas sebagai hasil eksport. Macapagal juga memajukan
bidang perindustrian seperti industri ringan, pembungkusan, dan pemasangan.
Dalam masa yang sama, industri besi keluli dimajukan. Malahan, kerajaan
Macapagal juga telah mengasingkan industri gula dan kelapa melalui penubuhan
Lembaga Kelapa Filipina berikutan kedua-dua industri ini menjadi penyumbang
utama dalam hasil eksport Filipina.
KESIMPULAN
Kesimpulanya,
presiden-presiden Filipina berusaha melaksanakan dasar pembangunan ekonomi bagi
menggalakan pertumbuhan ekonomi di Filipina. Pertumbuhan ekonomi yang dinikmati
Filipina telah meningkatkan taraf hidup golongan petani dan pertambahan sosial
di Filipina.
SUMBER-SKEMA PERCUBAAN SEJARAH STPM P3 NEGERI PAHANG 2016
Tiada ulasan:
Catat Ulasan