Peluru sejengkal dari kepala

ARKIB : 30/06/2005

Oleh: AMIR SARIFUDIN

``Pergi ke sekolah tanpa duit saku mahupun membawa bekalan bagi mengalas perut, ia sesuatu yang kerap dan sudah menjadi rutin kehidupan saya.

``Semua ini kerana kemiskinan keluarga. Namun, saya tidak pernah merungut atau meminta dari keluarga mahupun rakan-rakan sekolah.

``Saya dapat melupakan kelaparan yang ditanggung sepanjang berada di sekolah. Untuk itu saya akan bermain bersama rakan-rakan bagi melupakan kemiskinan hidup,'' kata Ketua Balai Polis Sungai Air Tawar, Sabak Bernam, Sarjan Mejar Noordin Othman, 48, ketika memulakan perbualan.

Dilahirkan di Kampung Simpol Besar, Tikam Batu, Kedah, beliau merupakan anak ketiga daripada lima beradik.

``Saya kemudian memohon jawatan konstabel walaupun masih belajar di tingkatan lima. Ketika itu saya hendak ambil Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) kali kedua.

``Walaupun saya melalui temuduga tetapi semua itu saya rahsiakan daripada keluarga.

``Apabila tiba masa hendak menjalani latihan konstabel, barulah saya maklumkan,'' katanya.

Ibu dan bapa Noordin terpaksa akur dengan kehendak anak mereka mahu memilih kerjaya polis.

Beliau mula menyertai pasukan polis pada Jun 1977 di Pusat Latihan Polis (Pulapol) Kuala Lumpur.

Noordin kemudian diserapkan dalam Pasukan Polis Hutan (PPH).

Ketika dalam PPH, beliau pernah kehilangan rakan setugas yang terbunuh setelah terpijak jerangkap samar.

``Ketika itu rakan saya, Tan, hendak memasang jerangkap samar. Tanpa disedari kawasan itu juga ada jerangkap samar pengganas komunis.

``Rakan saya itu mati setelah terkena jerangkap samar,'' katanya.

Satu lagi pengalaman menarik berlaku ketika Noordin menyertai operasi dalam hutan belantara bersempadankan Perak-Thailand.

Ketika itu beliau bersama rakannya ditugaskan menjejaki kesan pengganas komunis.

``Ketika sedang menjejaki itu, tiba-tiba saya terdengar bunyi dua das tembakan.

``Saya berada di sebelah pokok ketika itu. Dua tembakan itu hanya sejengkal dari kepala saya dan tersasar pada pokok berkenaan.

``Saya bernasib baik tetapi terkejut,'' katanya menceritakan pengalaman berkenaan.

Kegagalan komunis menembak anggota polis itu menyebabkan pengganas berkenaan melarikan diri.

``Memang nyawa saya masih panjang kalau tembakan itu tepat, tak tahulah apa yang berlaku,'' katanya.

Bagi Noordin, ketika dalam PPH, hubungan anggota dan pegawai amat erat sekali.

``Ketika saya tidur dalam hutan, rakan lain akan jaga keselamatan saya.

``Begitu juga sebaliknya, apabila rakan lain tidur, saya pula menjaga mereka.

``Keadaan ini menyebabkan kami bagaikan satu keluarga. Makan, minum dan bergerak bersama. Memang sukar mencari suasana erat dan persahabatan yang amat akrab ketika dalam PPH yang kini ditukar namanya kepada Pasukan Gerakan Am,'' katanya.

SUMBERArtikel Penuh: http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2005&dt=0630&pub=Utusan_Malaysia&sec=Polis_%26_Tentera&pg=te_04.htm#ixzz4ifxuASMr

© Utusan Melayu (M) Bhd