Bincangkan perkembangan pendidikan di Jerman pada abad ke-18.[20]

Rangka Jawapan

PENGENALAN

-Maksud pendidikan

-Perubahan sistem pendidikan selepas Bismarck menyatukan Jerman.

ISI

Perkembangan pendidikan di Jerman

1.Abad ke-18 Jerman mewajidkan pendidikan peringkat rendah.

-Volksschule –pendidiakn wajib peringkat rendah selama 8 tahun.

-Penekanan kemahiran asas iaitu membaca,menulis dan mengira serta aspek etika, disiplin dan ketaatan.

-ilmu diintegrasikan dengan bidang matematik, sains, bahasa dan seni.

-sistem abjad diganti dengan pengajaran bunyi.

-1717 Raja Frederick William mengeluarkan Advisory Order yang mewajibkan ibu bapa menghantar anak-anak ke sekolah.

-Ibu bapa yang gagal menghantar anak ke sekolah dikenakan bayaran denda.

2.Kualiti pendidikan ditingkatkan

-1788 pengenalan sistem peperiksaan akhir tahun di sekolah seluruh Jerman.

-Penyatuan Jerman oleh Otto Von Bismarck membawa pemusatan pendidikan di Jerman.

-Penyeragaman pendidikan dan banyak sekolah menengah ditubuhkan termasuk sekolah untuk pelajar perempuan.

-Penekanan kepada pendidikan teknologi untuk melahirkan tegana kerja mahir bidang perindustrian dan perdagangan.

-Sekolah teknik dan perdagangan ditubuhkan.

4.Empat jenis sekolah menengah.

-Gymnasium –pembelajaran bahasa moden, latin dan Yunani

-Realgymnasium –pembelajaran bahasa Latin, Bahasa Moden, Sains dan Matematik

-Realschule- pembelajaran teknikal selama 8 tahun

-Obberealschule- pembelajaran selam 9 tahun bahasa moden, sains dan Matematik.

5.Penubuhan universiti

-Universiti Berlin, Munich, Bonn

-Pengajian yang ditawarkan ialah Teologi, Undang-Undang,Perubatan dan Falsafah.

  Fakulti Falsafah menawarkan pengajian Sejarah, Matematik, Geografi dan Kesusasteraan.

KESIMPULAN

-Sistem pendidikan awam di Jerman memberi pendidikan kepada semua kanak-kanak belajar dari awal hingga ke peringkat universiti.

Bincangkan perkembangan pendidikan di Perancis pada abad ke-18.[20]

PENGENALAN

-Definisipendidikan

-Perkembangan pendidikan awam di Perancis bermula  sejak kebangkitan Revolusi 1789. Pendidikan awam penting untuk menentukan kelangsungan pemerintahan Republik.

ISI

1.Pendidikan seragam di Perancis

-Napoleon memperkenalkan sistem pendidikan yang seragam dan menyeluruh di Perancis.

2.Pembinaan sekolah di setiap daerah

3.Penggubalan undang-undang pembukaan sekolah rendah

4.Sekolah menengah

5.1802 penubuhan sekolahtinggi dan teknik

6.1805 Universiti Perancis.

-1806 Napoleon menyatukan pendidikan di bawah badan induk iaitu Universiti Perancis.

-Tiga cabang utama Universiti Perancis;

Pendidikan Rendah, Pendidikan Menengah dan Pendidikan Tinggi.

KESIMPULAN

-Kerajaan pimpinan Napoleon mengambil alih peranan gereja dalam memperkembangan pendidikan di Perancis.

-Undang-undang digubal untuk melahirkan golongan intelektual di Perancis.

SOALAN 4 REVOLUSI SAINS YANG BERKEMBANG SEKITAR KURUN KE-17 ADALAH FAKTOR PENTING BAGI KEMUNCULAN ERA ENLIGHTENMENT DI EROPAH. BINCANGKAN PERNYATAAN INI.

Pengenalan

·         Menjelang abad ke-18, muncul zaman yang dikenali sebagai Enlightenment atau Zaman Pencerahan.

·         Zaman ini menyaksikan kemunculan gerakan intelektual yang dipelopori oleh pemikir-pemikir dalam bidang politik, ekonomi dan social, contohnya John Locke, Voltaire, Montesquieu dan Adam Smith.

·         Revolusi Sains adalah faktor penting bagi kemunculan era enlightenment namun terdapat beberapa faktor lain yang turut mendorong perkembangan gerakan tersebut di Eropah.

1.      Revolusi Sains

·         Revolusi sains menyebabkan penekanan terhadap ilmu dan akal yang membawa kepada kemunculan idea-idea baharu serta penyelidikan bercorak saintifik.

·         Kemajuan dalam bidang sains menyebabkab perubahan daripada kepercayaan karut dan mitos kepada kuasa akal dan sains.

·         Revolusi sains telah melahirkan ramai tokoh saintis yang terkenal seperti francis Bacon, Spinoza, John Locke dan Isaac Newton. Idea2 mereka tersebar luas dan menjadi ciri-ciri dominan tamadun Eropah mulai abad ke-17.

2.      Pengaruh Renaisans

·         Gerakan Renaisans telah melahirkan semangat ingin tahu dan pemikiran kritikal dalam kalangan masyarakat. Hasilnya berlaku kemajuan yang pesat dalam ilmu pengetahuan, sains, seni lukis, seni bina dan sebagainya.

·         Perkembangan ini melahirkan masyarakat yang bersedia untuk menghadapi perubahan yang lebih besar.

3.      Pengaruh reformasi

·         Gerakan reformasi turut memainkan peranan dalam perkembangan gerakan intelektual di Eropah.

·         Gerakan ini menyebabkan wujud institusi yang mempunyai kuasa autonomi dan bebas daripada pengaruh gereja. Hal ini membolehkan idea baru seperti rasionalisme berkembang sekaligus meletakkan asas bagi kelahiran revolusi di Eropah. 

4.      Pengaruh ahli falsafah.

·         Golongan ahli falsafah turut memainkan peranan dalam perkembangan gerakan intelektual di Eropah.

·         Golongan ini terdedah kapada pemikiran kritis dan memiliki semangat ingin tahu yang kuat. Mereka member penekanan kepada pemikiran yang bersifat rasionalistik dan saintifik.

·         Perkembangan ini menyebabkan lahir pemikir-pemikir dalam pelbagai bidang ilmu.

5.      Penerokaan dan Penjelajahan

·         Kegiatan ini menyebabkan lahir keinginan yang kuat dalam kalangan orang Eropah untuk memperolehi idea dan maklumat tentang bangsa dan budaya lain.

·         Perkembangan ini melahirkan corak pemikiran baharu yang berasaskan empiris dan sebab musabab.

6.      Peranan kelas pertengahan

·         Golongan terpelajar dari kelas pertengahan mula meninggalkan tabiat lama yang tidak sesuai dengan zaman baharu.

·         Mereka terdedah dengan perkembanagn semasa melalui suratkhabar dan majalah.

·         Perkembangan ini menyebabkan permintaan yang tinggi terhadap kamus, ensiklopedia dan karya pelbagai disiplin ilmu pengetahuan.

Kesimpulan 

·         Perkembangan ini menjadikan Eropah sebagai sebuah tempat yang penuh dengan idea-idea baharu sekaligus menjadi asas bagi perkembangan Gerakan Intelektual di Eropah pada abad ke-18. Kelahiran tokoh juga telah menyumbang kepada perkembangan pelbagai bidang ilmu di Eropah. 

SUMBER-

JPN PAHANG SKEMA PERCUBAAN STPM P1 940/1

Bincangkan sumbangan Charles Louis Montesquieu (1689–1775) dalam membantu perkembangan intelektual pada Zaman Pencerahan di Eropah.

Pada abad ke 17, benua Eropah telah mengalami Zaman Pencerahan  (Enlightenment) dan berlakunya revolusi intelektual baru yang pesat yang mementingkan fakta dan rasional. Ia dipolopori oleh golongan intelektual baharu yang mengenepikan unsur teologi dan fahaman kolot yang menular dalam masyarakat Eropah pada masa itu. Antara tokoh intelek pada zaman ini ialah Charles Louis Montesque dari Peranchis. Beliau merupakan pemikir politikPeranchis yang terkenal dan idea idea beliau banyak memberi kesan yang besar dalam perkembangan intelektual di Eropah.

ISI

1. Memperkenalkan idea atau kaedah baru untuk membentuk sebuah negara yang baik khususnya di Peranchis. Idea beliau ini dapat di lihat dalam karyanya yang bertajuk Spirit of the Law (1748). Dalam bukunya ini, beliau menegaskan bahawa bentuk pemerintahan sesebuah negara adalah berbeza mengikut iklim dan keadaan. Sebagai contoh pemerintahan mutlak adalah sesuai untuk empayar yang luas dalam iklimyang panas sementara sistem demokrasi pula adalah sesuai di negara kota yang kecil. Idea beliau ini tidak pernah wujud di Peranchis yang baru mengalami kejatuhan sistem  Raja Mutlak pada 1715.

2.  Konsep pengasingan kuasa ( pembahagian dan imbangan kuasa ). Idea ini ditujukan dalam menentang pemerintahan mutlak di Peranchis. Menurut beliau, kuasa harus dibahagikan antara raja dan badan badan perantaraan seperti parlimen, estet estet provinsi, golongan bangsawan, bandar dan gereja. Ini bermakna mesti terdapat pemisahan antara Badan Perundangan , Badan Eksekutif dan badan Kehakiman untuk memastikan rakyat mendapat kebebasan. Tujuan pengasingan kuasa ini adalah untuk mengelak berlakunya pertindihan dan penyelewengan kuasa yang menganggu badan lain dalam pentadbiran setiap bidang. Idea beliau ini telah mempengaruhi pembentukan Perlembagaan Amerika Syarikat ( 1787 ).

3.  Pandangan baru dalam soal amalan adat masyarakat Peranchis. Beliau mengkritik amalan masyarakat Peranchis yang masih lagi mengamalkan adat lama yang menyekat kemajuan khususnya konkongan lelaki terhadap wanita. Ia dianggap sebagai ahli sosiologi yang melihat gaya hidup mewah golongan atasan dan kemerosotan akhlak masyarakat Peranchis di akhir zaman pemerintahan Raja Louis XIV dan Raja Louis XV. Beliau juga mengkritik sikap masyarakat Peranchis yang memberi taat setia yang keterlaluan kepada raja. Idea ini merupakan pencetus kepada perubahan sikap masyarakat Peranchis terhadap raja berkuasa mutlak. Montesque juga memperkecilkan prinsip pemerintahan mengikut mandat tuhan. Idea beliau ini telah menimbulkan kesedaran masyarakat Peranchis untuk menilai semula kehidupan dan taraf mereka di  sisi raja. Dengan ini sekitar tahun 1789 -1795 telah wujud semangat kebangsaan di kalangan rakyat Peranchis yang menuntut kedaulatan, kebebasan dan persamaan yang akhirnya mencetuskan Revolusi Peranchis.

4. Memperbaharui kaedah penulisan sejarah yang mementingkan bukti yang sainstifik dan relevan berdasarkan sebab dan akibat secara tersurat dan tersirat. Ia menolak bukti yang samar dan bersifat peribadi dalam penghasilan penulisan sejarah. Sebab itulah beliau dikenali sebagai ahli sosiologi yang pertama dalam mengkaji kesan dan akibat sosial dan fenomena persekitaran terhadap tingkah laku manusia. Ini dapat dilihat melalui hasil karyanya “ The Consideration of the Grandeur and Decadence of the Roman ( 1734 ) “yang membincangkan kebangkitan, kegemilangan dan kejatuhan Rom. Apa yang menariknya dalam kajian ini, beliau telah mengemukan sebab sebab tersirat kejatuhan Rom iaitu keruntuhan moral pemimpin Rom, ketiadaan semangat nasioalisme di kalangan rakyat di empayar yang luas dan sebagainya. Kajian beliau ini telah memperkembangkan kegiatan intelektual di Peranchis dan di Eropah secara keseluruhannya.

 KESIMPULANNYA Secara kesimpulannya, Charles Louis Monteesque telah memberi sumbangan yang besar dalam kemajuan perkembangan intelektual di Peranchis dan Eropah. Hasil hasil penulisan beliau telah mempengaruhi  masyarakat Eropah di zaman Penyerlahan untuk mencipta kehidupan baru yang lebih ideal dan selesa. Di Peranchis, idea konsep pengasingan kuasa dan ketaatan kepada raja serta pembesar telah menyebabkan berlakunya Revolusi Peranchis dan berakhirnya sistem pemerintahan beraja Mutlak.

Nyawa Pak Din hampir melayang

 

 MUHAMMAD NORDIN TUAH menunjukkan gambar kenangan ketika menyertai tentera serta kad pesara tentera miliknya ketika ditemui di rumahnya di Padang Tembak, Teluk Intan, Perak, semalam.

21 Ogos 2018 3:00 AM

TELUK INTAN 20 Ogos – Hari Kebangsaan yang disambut pada setiap 31 Ogos mungkin tidak begitu membawa makna bagi sesetengah rakyat khususnya golongan muda.

Namun, bagi pesara tentera, Muhammad Nordin Tuah, 78, atau lebih mesra dipanggil Pak Din, nyawanya hampir mela­yang ketika menentang komunis pada 8 Mac 1979 demi mempertahankan kedaulatan negara yang dibentuk pada tarikh keramat tersebut.

Bagi Muhammad Nordin, bukan mudah untuk negara mencapai kemerdekaan, namun lebih payah untuk mempertahankan kemerdekaan itu selepas pelbagai ancaman termasuk komunis masih bermaharajalela.

Menurut bekas Sarjan Bata­lion ke-14 Rejimen Askar Me­layu Diraja (RAMD) ini, dia tidak pernah melupakan detik cemas berhadapan komunis di Kroh, Perak yang kini dikenali sebagai Pengkalan Hulu itu.

“Kejadian berlaku pada kira-kira pukul 10 pagi ketika kami berkonvoi dengan menaiki tiga buah kenderaan dari Pekan Kroh menuju ke sebuah markas tentera berhampiran sempadan Malaysia-Thailand antara Air Panas dengan Betong untuk menghantar bekalan makanan.

“Kejadian berlaku terlalu pantas, saya tidak sempat beri amaran kepada rakan lain yang berada di belakang kami dan saya lihat mereka sudah ter­kena tembakan. Saya juga turut terkena tembakan di tangan, perut dan peha,” katanya ketika ditemui di rumahnya di Padang Tembak di sini baru-baru ini.

Tambah Muhmamad Nordin, tanpa berasa takut dan gentar beliau kemudiannya mencapai senapang dan terus berdiri dan menjerit Allahuakbar beberapa kali sambil melepaskan tembakan.

“Ketika itu saya sudah tidak fikirkan nyawa sendiri, apa yang penting komunis perlu dihapuskan dan bekalan makanan perlu selamat daripada dirampas mereka.

“Saya sendiri tidak tahu mana datang semangat untuk berdiri dalam keadaan cedera parah dan melawan musuh ketika itu,” katanya yang terkena lima das tembakan tepat selain serpihan peluru dalam kejadian berkenaan.

Beliau berkata, selepas pihak musuh melihat dia menjerit Allahuakbar sambil melepaskan tembakan mereka terus melarikan diri ke dalam hutan.

Tambah Muhammad Nordin, dua rakannya terkorban dalam pertempuran itu, manakala lima lagi termasuk dirinya ce­dera dan diterbangkan ke Hospital Besar Pulau Pinang untuk mendapatkan rawatan.

Kata beliau, meskipun peluru di tangan, perut dan peha telah dibuang melalui beberapa pembedahan selepas kejadian itu, namun masih terdapat sebutir lagi peluru di pehanya yang masih boleh dirasai jika ditekan menggunakan jari.

Ditanya sama ada beliau trauma atau tidak selepas serangan itu, Muhammad Nordin berkata, perkataan trauma tiada dalam kamus hidupnya malah dirinya cukup bersyukur kerana diberi peluang untuk bertempur de­ngan komunis demi tanah air.

“Bukan senang untuk kita mencapai kemerdekaan malah banyak nyawa yang telah terkorban demi mempertahankannya. Kemakmuran dan keamanan yang negara kecapi sekarang bukan datang de­ngan sendiri, Jadi hargailah dan berusahalah untuk terus mempertahankannya,” katanya.

SUMBER-Artikel Penuh: http://www.utusan.com.my/berita/nasional/nyawa-pak-din-hampir-melayang-1.733049#ixzz5OoYzOaZR

© Utusan Melayu (M) Bhd

WAWASAN 2020

OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

      Wawasan 2020 merupakan satu rangka tindakan konkrit bersifat jangka panjang yang menjadi panduan kepada pelbagai dasar lain yang lebih luas berkaitan pembangunan negara. Rangka tindakan ini menetapkan dengan jelas arah tujuan, cabaran dan sasaran negara untuk mencapai satu tahap kemajuan ekonomi yang diinginkan dalam jangka masa yang ditetapkan. Wawasan 2020 digubal berlandaskan keyakinan bahawa rakyat Malaysia yang berbilang kaum akan bersatu tenaga, berusaha dan bekerjasama ke arah mencapai matlamat yang digariskan oleh wawasan tersebut. Melalui wawasan ini, matlamat akhirnya adalah untuk menjadi sebuah negara maju. Mengikut sasaran yang ditetapkan pada tahun 2020, Malaysia akan menjadi sebuah negara yang benar-benar maju, bersatu, mampu berdikari, progresif dan makmur. Rakyat Malaysia pula berpeluang menikmati kehidupan yang lebih sempurna dalam sebuah masyarakat yang demokratik, bertolak ansur, bermoral, adil, mampu bersaing. Dinamik serta mempunyai daya ketahanan yang tinggi.[1]  

CABARAN WAWASAN 2020 DAN HALA TUJU NEGARA.

CABARAN PERTAMA

MEMBINA NEGARA BANGSA YANG BERSATU-PADU.

Malaysia memerlukan perpaduan antara kaum dan integriti peringkat wilayah dan nasional ke arah sebuah negara yang aman dan harmoni. Malaysia menjadi negara yang aman, berintegrasi pada peringkat wlayah dan kaum dengan rakyat hidup dalam harmoni, bekerjasama sepenuhnya secara adil serta didokong oleh satu bangsa Malaysia yang mempunyai kesetiaan politik  dan dedikasi kepada negara. Perpaduan yang menjadi cabaran pertama Wawasan 2020 merupakan asas kekuatan yang penting untuk kejayaan sesebuah negara.[2]

      Semua ini telah dilakukan melalui pelbagai dasar kerajaan sepanjang tiga dekad yang lalu. Antara strategi ialah  seperti Dasar Pendidikan Kebangsaan, Dasar Bahasa Kebangsaan Dasar Kebudayaan Kebangsaan dan Dasar Pembangunan Nasional[3].

CABARAN KEDUA

MEMBINA MASYARAKAT BERJIWA BEBAS, TENTERAM DAN BERKEYAKINAN.

Keyakinan terhadap diri, bangga dengan segala yang dicapai serta mampu menghadapi pelbagai masalah. Masyarakat Malaysia mesti dapat dikenali melalui usaha untuk mencapai kecermerlangan, sedar terhadap semua kemampuan yang ada, tidak mudah mengalah kepada sesiapa dan dihormati oleh rakyat negara lain.

      Dengan memiliki dan menghayati ciri-ciri di atas, rakyat Malaysia akan menjadi sebuah bangsa gagah yang sentiasa berusaha untuk memajukan negara sehingga dapat mengangkat martabat bangsa dan negara di persada antarabangsa. Strategi yang telah dilaksanakan ialah melalui Dasar Pendidikan Kebangsaan dengan memberi tumpuan kepada konsep pembelajaran sepanjang hayat, kemahiran insaniah serta sifat kreatif dan inovatif.

CABARAN KETIGA

MEMUPUK DAN MEMBINA MASYARAKAT DEMOKRATIK DAN MATANG.

Mewujud dan membangunkan masyarakat demokratik yang matang, mengamalkan satu bentuk persefahaman yang matang, demokrasi Malaysia berasaskan masyarakat yang boleh menjadi contoh kepada banyak negara membangun.    

      Amalan persefahaman yang matang dan prinsip demokrasi yang diamalkan oleh Malaysia dapat menjadi contoh kepada negara membangun yang lain. Suatu usaha perlu dipupuk untuk membina masyarakat yang matang dan dalam masyarakat yang berdemoratik akan diberi kebebasan untuk memilih kerajaan yang bakal memimpinnya. Kebebasan memilih untuk memberi peluang kepada perasaan yang tidak berpuas hati melalui saluran tertentu.

CABARAN KEEMPAT

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG BERMORAL DAN BERETIKA.

Mewujudkan masyarakat yang bermoral dan beretika, di mana warganegaranya mempunyai nilai agama dan jiwa yang didorong oleh tahap etika yang paling tinggi. Seseorang yang beretika baik perlu mempunyai ilmu pengetahuan, kemahiran dan keinginan yang tinggi. Etika merupakan tingkah laku yang berkait rapat dengan kelakuan yang dibina berdasar tiga unsur iaitu ilmu, kemahiran dan pengetahuan.

      Ketiga-tiga unsur berperanan memupuk  dan melahirkan masyarakat Malaysia yang dinamik bagi meningkatkan hasil kerja yang cemerlang. Masyarakat yang patuh kepada amalan agama dan budaya yang cemerlang, keberkesanan pendidikan dan sistem kekeluargaan yang unggul akan melahirkan manusia yang beretika dan bermoral.[4]

CABARAN KELIMA

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG MATANG, LIBERAL DAN BERTOLAH ANSUR.

Masyarakat yang matang dapat berfikir secara rasional dan tidak bertindak   secara melulu dalam keadaan apa sekalipun. Masyarakat yang liberal dapat membebaskan diri daripada fahaman yang sempit dan berfikiran terbuka untuk menerima segala perubahan serta pandangan orang lain.

      Masyarakat yang bertolak ansur pula digambarkan melalui kebebasan yang dianuti oleh setiap rakyat untuk mengamalkan adat resam, kepercayaan dan kebudayaan masing-masing tanpa menjejaskan kesetiaan kepada negara. Usaha untuk mewujudkan masyarakat yang matang, liberal dan bertolak ansur dapat dilihat melalui pelbagai peruntukan yang termaktub dalam Perlembagaan Perlembagaan Persekutuan, sistem demokrasi yang menjadi amalan sejak merdeka.Kewujudan pelbagai parti politik berbilang bangsa serta melalui pelbagai dasar yang bertujuan mewujudkan keharmonian antara kaum.

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG MAJU DAN SAINTIFIK

Masyarakat yang maju adalah sebuah masyarakat yang dapat menyerap segala perubahan yang berlaku di persekitarannya untuk membina dan mencapai kecemerlangan. Masyarakat yang maju tidak boleh berpisah daripada masyarakat saintifik Hal ini kerana penguasaan ilmu pegetahuan terutama ilmu yang berteraskan sains dan teknologi sering dijadikan ukuran kepada kemajuan sesebuah bangsa. Masyarakat maju dan saintifik adalah masyarakat yang mempunyai budaya ilmu yang dapat menjana produktiviti dan amalan kreatif serta inovatif.

      Malaysia seharusnya mempunyai daya perubahan tinggi dan memandang ke hadapan bukan sahaja sebagai pengguna teknologi, tetapi turut sama menyumbang kepada tamadun saintifik dan teknologi masa depan

MEWUJUDKAN MASYARAKAT BERBUDAYA PENYAYANG.

Masyarakat berbudaya penyayang merujuk kepada sistem sosial yang meletakkan kepentingan masyarakat melebihi melebihi kepentingan individu dan kebajikan insan yang tidak berkisar kepada negara atau individu, tetapi di sekeliling sistem kekeluargaan yang kukuh.

      Masyarakat penyayang sering dicirikan dengan kehidupan yang muafakat , saling memahami dan menghormati, bekersamadan saling membantu antara satu sama lain. Masyarakat penyayng tidak memiliki sifat individualistik tetapi meletakkan kepentingan masyarakat melebihi kepentingan diri. Asas-asas yang kukuh  dalam pembinaan masyarakat penyayang dan budaya penyayang ialah kepathan kepada agama , nilai-nilai murni yang diwarisi daripada amalan tradisi dan institusi kekeluargaan.

      Kasih-sayang dalam masyarakat bermula daripada kasih-sayang yang terjalin dalam keluarga. Hubungan  baik sesama manusia amat ditekankan dalam agama. Budaya teradisi yang penuh dengan nilai-nilai murni perlu ditonjolkan dan dihayati semula untuk memupuk masyakat yang bersifat penyayang .

MENJAMIN MASYARAKAT YANG ADIL DAN SAKSAMA DALAM BIDANG EKONOMI.  

Pengagihan kekayaan negara dilaksanakan secara adil dan saksama dengan mewujudkan perkongsian secara bersama dalam kalangan semua semua rakyat dalam suasana ekonomi yang berkembang. Masyarakat yang dibentuk itu akan menghapuskan pengenalan kaum yang berdasarkan fungsi ekonomi yang diwarisi dari zaman penjajah serta kemunduran kaum dari sudut ekonomi

      Pada masa lalu, kerajaan telah melaksanakan pelbagai dasar seperti Rancangan Pembangunan lima Tahun, Rancangan Pembangunan Luar bandar , Dasar Ekonomi Baru dan Dasar Pembangunan Nasional sebagai sebahagian daripada langkah  untuk menjamin keadilan ekonomi untuk semua dan pada masa yang sama untuk meningkatkan taraf hidup rakyat daripada semua lapisan kaum.

MEMUPUK DAN MEMBINA MASYARAKAT YANG MAKMUR.

Masyarakat yang makmur dikaitkan dengan masyarakat yang hidup dalam kemewahan dan mempunyai taraf hidup yang tinggi. Pada masa yang sama , tiada ahli masyarakat yang hidup melarat dalam kemiskinan. Pendapatan isi rumah dan pendapatan negara berada pada tahap yang tinggi. Bagi mencapai hasrat untuk menjadi masyarakat yang makmur, masyarakat Malaysia perlu mempunyai kekuatan ekonomi untuk bersaing, dinamik dan kental menghadapi pelbagai cabaran yang mendatang.[5]    

---

[1]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2017),212.

[2] Ibid,237.

[3] “Wawasan 2020,” dalam Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah, (Bandar Baru Bangi: PST Enterprise, 2013),100.

[4] S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,181.

[5] Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.,239.

RUKUN NEGARA

OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

      Malaysia mempunyai ideologi negara yang dikenali sebagai Rukun Negara. Ideologi negara ini digubal sebagai sebahagian daripada usaha kerajaan untuk menyatukan rakyat dan membimbing mereka ke arah perpaduan. Rukun Negara dihasilkan melalui penyatuan idea dan pemikiran pelbagai kaum yang peka terhadap keperluan untuk mewujudkan sebuah negara yang bukan sahaja mempunyai identiti sendiri, tetapi juga berkongsi pegangan yang sama.

      Rukun Negara telah diisytiharkan pada 31 Ogos 1970 sebagai satu susunan prinsip hidup bermasyarakat yang mengadungi nilai0nilai kenegaraan dan norma-norma sosial yang mencakupi seluruh aspek kehidupan bernegara seperti agama, budaya, politik, ekonomi dan perundangan. Setiap prinsip itu berperanan melahirkan sebuah negara yang rakyatnya hidup bersatu-padu, aman dan harmoni.[1]   

OBJEKTIF RUKUN NEGARA

      Rukun Negara menggariskan cita-cita murni negara untk mewujudkan satu masyarakat Malaysia yang bersatu, demokratik, adil, liberal dan progresif. Hasrat ini berpandukan kepada lima objektif yang termaktub dalam Rukun Negara, iaitu;

a)mewujudkan  perpaduanyang lebih erat dalam kalangan seluruh masyarakat..

b)memelihara cara hidup yang demokratik.

c)mencipta satu masyarakat yang adil supaya kemakmuran negara dapat dinikmati bersama secara adil dan saksama.

d)membentuk satu sikap yang liberal terhadap tradisi kebudayaan yang kaya dan pelbagai corak.

e)membina sebuah masyarakat progresif berlandaskan sains dan teknologi moden.

      Kelima-lima objektif di atas terkandung dalam lima prinsip berikut;

a)Kepercayaan kepada Tuhan.

b)Kesetiaan kepada Raja dan Negara.

c)Keluhuran Perlembagaan.

d)Kedaulatan Undang-Undang.

e)Kesopanan dan Kesusilaan.

      Penerimaan seluruh rakyat Malaysia terhadap prinsip-prinsip Rukun Negara dan mengamalkannya dalam kehidupan masing-masing dapat membantu usaha ke arah melahirkan perpaduan yang kukuh dalam kalangan rakyat tanpa mengira keturunan atau kaum. Langkah ini dapat menghapuskan perasaan kegelisahan rakyat, tekanan hidup dan mengurangkan krisis dalam kehidupan masyarakat dan negara serta menjamin kestabilan politik dan sistem kerajaan yang berlandaskan amalan demokrasi.[2]  

PRINSIP-PRINSIP RUKUN NRGARA

      Agama merupakan asas dalam kehidupan untuk memandu seseorang bertindak melakukan kebaikan dan menghindari segala bentuk kejahatan. Setiap kaum di Malaysia menganuti pelbagai agama seperti Islam, Buddha, Hindu, Kristian, Sikh dan lain-lain. Islam merupakan agama rasmi bagi Persekutuan tetapi agama lain masih bebas diamalkan supaya setiap warganegara akan patuh kepada agama yang dianuti. Malaysia menghormati kebebasan beragama dan tidak ada dasar diskriminasi kepada warganegara atas dasar kepercayaan agama masing-masing.[3]

KESETIAAN KEPADA RAJA DAN NEGARA

Malaysia merupakan sebuah negara yang mengamalkan sistem beraja dengan Yang di-Pertuan Agong menjadi ketua negara dan lambang perpaduan rakyat. Seiring dengan kedudukan baginda sebagai raja berperlambagaan , sistem beraja juga diamalkan di setiap negara beraja dan Yang Dipertua Negeri bagi negeri-negeri yang tidak beraja.

      Kesetiaan kepada Raja dan Negara bermaksud setiap warganegara hendaklah memberi sepenuh taat setia kepada Yang di-Pertuan Agong. Manakala di peringkat negeri, rakyat hendaklah memberi taat setia kepada Raja dan Yang Dipertua Negeri masing-masing, selain kesetiaan kepada Yang di-Pertuan agong.

      Sikap kesetiaan ini merupakan nilai yang amat berharga dan menjadi ikatan dalam memupuk kecintaan rakyat kepada negara. Kesetiaan yang tidak berbelah bagi kepada Raja dan Negara merupakan antara faktor yang boleh menyatukan rakyat Malaysia yang berbilang kaum. Oleh itu sebarang usaha yang cuba mengalihkan kesetiaan rakyat kepada Raja dan Negara adalah satu unsur yang jelas bertentangan dengan prinsip Rukun Negara.

      Prinsip ini juga bertujuan untuk melahirkan rakyat yang bertanggungjawab dan sanggup berkorban demi kepentingan negara. Pegangan teguh kepada prinsip ini dipercayai dapat melahirkan rakyat yang mematuhi undang-undang dan menjada harta awam, menghormati simbol-simbol yang menjadi lambang kedaulatan negara, produktif dan berusaha untk memelihara nama baik negara sepanjang masa, sanggup menyumbang tenaga untuk pembangunan negara dan masyarakat dan bersedia untuk mempertahankan negara daripada ancaman luar.[4]

      Di Malaysia Perlembagaan Persekutuan merupakan undang-undang tertinggi negara yang berfungsi memberi hak dan keistimewaan kepada setiap warganegara. Oleh itu setia rakyat telah digariskan tanggungjawab mereka terhadap negara dan perlu menghormati latar belakang serta sejarah perlembagaan tersebut.

      Setiap rakyat hendaklah menerima, mematuhi dan mempertahankan kemuliaan Perlembagaan berdasarkan beberapa perkara asas tersebut iaitu;

a)konsep raja berperlembagaan

b)kedudukan istimewa orang Melayu dan kaum Bumiputera yang lain.

c)Islam sebagai agama bagi Persekutuan dan mengamalkan kebebasan beragama

d)bahasa Melayu adalah bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi kebangsaan dan bahasa rasmi serta kebebasan menggunakan bahasa ibunda masing-masing.

e)jaminan tentang hak dan kebebasan asasi rakyat.

KEDAULATAN UNDANG-UNDANG

      Kedaulatan undang-undang merupakan asas kepada prinsip keadilan di Malaysia untuk memberi kebebasan asasi kepada rakyatnya. Ini menjamin kebebasan rakyat untuk bersuara, beragama, perlindungan di sisi undang-undang, kebebasan memiliki harta dan lain-lain lagi.

      Kebebasan rakyat tersebut masih dikawal dengan peraturan dan batasan tertentu supaya tidak disalahguna bagi pihak-pihak yang tidak bertanggungjawab. Undang-Undang negara perlu dipatuhi supaya kehidupan rakyat aman dan damai serta menjamin kemajuan negara tanpa sebarang halangan.[5]    

KESOPANAN DAN KESUSILAAN

      Mengikut prinsip ini, setiap individu dan kumpulan dalam masyarakat dikehendaki bertindak dan berkelakuan secarasopan dan bertatasusila. Mereka juga harus mempunyai moral yang tinggi, menghormati orang lain dan tidak membangkitkan perkara-perkara yang boleh  menyentuh sensitiviti mana-mana kaum., terutamanya berkaitan asal-usul keturunan, bahasa, agama, kebudayaan dan kepercayaan.

      Jika amalan ini dapat dipatuhi oleh setiap warganegara, hubungan baik yang sedia terjalin antara kaum akan terus berkekalan dan rakyat hidup dalam suasana muhibah tanpa sebarang perasaan prasangka antara satu sama lain.[6]

---

[1]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2017),212.

2i]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kemaskini.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2014), 229.

[3] S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3, (Shah Alam: SAP PUBLICATIONS (M) SDN. BHD,2014), 179.

[4]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kemaskini.230

[5]S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,180.  

[6]S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,  

Terangkan sumbangan Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj dalam bidang politik sejak dilantik menjadi Presiden UMNO pada tahun 1951. [20]

Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj lahir pada 8 Februari 1903. Beliau merupakan putera ketujuh Sultan Abdul Halim Shah iaitu Sultan Kedah yang ke-24. Beliau belajar di sekolah Melayu sebelum berpindah ke Penang Free School. Pada tahun 1919, beliau melanjutkan pelajaran ke St Catherine's College. Pada tahun 1925, beliau lulus dari Universiti Cambridge. Beliau merupakan anak Melayu pertama yang mendapat kelulusan universiti dari England.

      Kemudiannya, Tunku menyertai perkhidmatan awam di Kedah dan pernah bertugas sebagai pegawai daerah di Kuala Muda, Padang Terap, Langkawi dan Kulim. Beliau kemudiannya melanjutkan pelajaran dalam bidang undang-undang di Inner Temple dan ditauliahkan sebagai peguam pada tahun 1949. Pada tahun tersebut juga Tunku telah menyertai UMNO dan dipilih sebagai ketua UMNO negeri Kedah. Pada 26 Ogos 1951,Tunku dipilih sebagai Presiden UMNO peringkat kebangsaan setelah Dato' Onn Ja'afar meletak jawatan. Sebelum dipilih sebagai Presiden, Tunku memang sangat aktif dalam bidang politik.

      Beliau bersama-sama dengan raja-raja Melayu dan orang Melayu menentang Malayan Union.Antara usaha awal Tunku ialah langkah-langkah untuk mewujudkan perpaduan sebelum memperjuangkan kemerdekaan. Beliau telah mengadakan pakatan murni demi memupuk perpaduan kaum. Beliau telah menganjurkan konvensyen kebangsaan bersama-sama dengan MCA pada tahun 1954.

      Pada tahun 1955. Parli Perikatan telah dibentuk iaitu gabungan UMNO, MCA dan MlC. Dalam pilihan raya Majlis Perundangan Persekutuan, Parti Perikatan berjaya mencapai kemenangan cemerlang dengan memenangi 5l buah kerusi. Kemenangan itu menyebabkan Tunku dilantik sebagai Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

      Pada tahun 1956, Tunku mengetuai rombongan ke London untuk menuntut semula kedaulatan negara daripada kerajaan Britian. Perjanjian kemerdekaan ditandatangani di London pada 8 Februari 1 956. Tarikh kemerdekaan ditetapkan pada 31 Oktober 1957. Sebuah suruhanjaya iaitu Suruhanjaya Reid dibentuk untuk mengkaji perlembagaan bagi Tanah Melayu.

      Selepas merdeka Tunku dilantik sebagai Perdana Menteri pertama. Beliau terus memimpin Parti Perikatan dalam tiga pilihan raya iaitu pada tahun 1959, 1964 dan 1969. Kepimpinan Tunku adalah faktor yang mendorong Tanah Melayu berjaya mencapai kemerdekaan tanpa pertumpahan darah.Dasar toleransi dan taktik permuafakatan kaum beliau menunjukkan keunggulan beliau sebagai seorang pemimpin yang bijak.

      Sumbangan Tunku yang lain ialah usaha beliau dalam menamatkan ancaman komunis di Tanah Melayu. Beliau sanggup mengadakan Rundingan Baling dan bertemu dengan Chin Peng. Hal ini jelas membuktikan bahawa beliau adalah seorang pemimpin yang mengambil berat tentang keamanan dan keselamatan negara. Rundingan Baling telah berlangsung di Sekolah Rendah Baling pada 28 Disember 1955. Rundingan ini tidak berjaya kerana Tunku enggan mengiktiraf PKM sebagai parli politik yang sah. Namun demikian, perjuangan PKM bertambah lemah kerana tidak mendapat sokongan daripada penduduk tempatan yang sudah pun yakin terhadap pemerintahan Tunku. Malahan terdapat gerila PKM yang menyerah diri dan ada juga yang melarikan diri ke sempadan Thailand. Ancaman komunis tamat semasa pemerintahan Tunku dan darurat diisytiharkan tamat pada tahun 1960.

      Sumbangan politik Tunku yang masih disanjung tinggi ialah usaha beliau membentuk Gagasan Malaysia. Pada 27 Mei 1961, Tunku telah  mengemukakan idea pembentukan Malaysia di Hotel Adelphi Singapura. Tujuan beliau adalah untuk menjamin kekukuhan politik, keselamatan, ekonon.ri dan sosial semua negara yang terlibat. pada peringkat awal, gabungan ini melibatkan Tanah Melayu, Singapura, Sabah. Sarawak dan Brunei tetapi kemudiannya Brunei telah menarik diri kerana rnenghadapi pemberontakan daripada rakyat yang dipirnpin oleh A.M.Azahari selain disebabkan isu hasil minyak.

      Pembentukan Gagasan Malaysia juga mendapat reaksi negatif dari negara jiran seperti Filipina dan Indonesia yang kemudiannya melancarkan konfrontasi. Tunku dengan kebijaksanaannya berjaya mengatasi segala cabaran ini dengan mendapat sokongan padu dari rakyat, kerajaan British dan PBB. pada l6 Septernber I963, Persekutuan Malaysia telah dibentuk dan Tunku digelar 'Bapa Malalsia'.

      Tunku juga telah merintis jalan dalarn menggubal dasar luar negara dengan rrengarnbil kira beberapa faktor penting. Pada peringkat awal kemedekaan, beliau mengamalkan dasar probarat dan antikomunis.Dasar ini dapat menjamin kedauiatan negara daripada ancaman musuh. Pada masa yang sarna, dasar ini dapat menjamin kestabilan politik dan ekonomi negara.

      Tunku juga menjalinkan hubungan baik dengan negara jiran dengan mencadangkan penubuhan ASA dan MAPHILINDO. Tujuan pertubuhan-pertubuhan tersebut adalah untuk rneningkatkan persahabatan dan penyertaan dalam ASEAN. ASEAN yang dibentuk pada tahun 1967 bertujuan mewujudkan hubungan serantau yang baru.

      Sumbangan politik Tunku yang amat besar ialah penyertaan beliau dalam pentubuhan Pertubuhan Persidangan Islam (OIC). Bagi menghargai sumbangannya, Tunku telah dilantik sebagai Setiausaha Agung OIC yang pertama. Tunku berusaha mendapatkan kerjasama OIC untuk menyelesaikan peperangan Iran-lraq. pada masa yang sama Malaysia juga rnenyokong perjuangan rakyat palestin dalam memerangi kezaliman rejim lsrael. Tunku juga menubuhkan Bank Pembangunan Islam yang rnemberi bantuan kewangan kepada negara anggota OIC.

      Selain dari itu, Tunku juga mementingkan hubungan antarabangsa. Malaysia bergerak aktif dalam badan-badan antarabangsa seperti PBB dan Komanwel Tunku telah menghantar misi perdamaian dan kearnanan ke Congo pada tahun 1961. Beliau juga sangat menghormati hak asasi manusia dan ini digambarkan dalam usaha beliau mengkritik keras Dasar Aparteid di Afrika Selatan sehingga negara tersebut disingkirkan daripada Komanwel.

      Kesimpulannya, Tunku Abdul Rahman merupakan seorang pemimpin yang berwibawa dan berkaliber.Beliau mempunyai pandangan jauh untuk membawa Malaysia ke arah kemajuan dan kegemilangan. Usaha-usaha Tunku rnenunjukkan beliau seorang pemimpin yang berjiwa rakyat dan sangat mementingkan perpaduan kaum. Tunku telah meninggal dunia pada 6 Disember 1990. Narrun, sumbangan besar Tunku sebagai 'Bapa Kemerdekaan' dan .Bapa Malaysia tetap dikenang oleh setiap rakyat Malaysia.