Diosdado Macapagal Pangan dilahirkan pada 28 September
1910 di Lubao , Pampanga . Beliau mempunyai kelulusan dari Universiti Filipina
dan Universiti Santo Thomas . Setelah tamat pengajian , Macapagal menjadi
peguam , ahli kongres , menjadi ahli
Dewan Rakyat dan pada tahun 1948 , beliau
berkhidmat sebagai setiausaha kedua di Kedutaan Filipina di Washington DC.
Macapagal juga merupakan wakil Filipina ke Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu sebanyak tiga kali .
Macapagal dilantik sebagai Presiden Filipina ke -9 pada tahun 1961-1965 selepas
berjaya mengalahkan Presiden Carlos P. Garcia . Beliau dipilih dari gabungan
Parti Liberal dan Parti Progresif .
Beliau diberi gelaran “ The Incorruptable “ kerana kesungguhannya dalam
membasmi amalan rasuah di Filipina . Sepanjang pemerintahannya terdapat
pelbagai sumbangan yang dilaksanakan olehnya
untuk membangunkan ekonomi Filipina pada pertengahan abad ke-20
Antara sumbangan Macapagal dalam pembangunan ekonomi
Filipina pada pertengahan abad ke-20 ialah
memperkenalkan Program Reformasi Tanah
melalui Kanun Reformasi Tanah Pertanian 1963 . Tujuannya untuk memerangi
kemiskinan di Filipina secara besar-besaran . Justeru itu , Macapagal telah
melakukan reformasi dengan memansuhkan
penyewaan tanah apabila beliau menandatangani pemansuhan tersebut pada 8 Ogos
1963 . Matlamatnya ialah untuk menghapuskan amalan perhambaan terhadap penyewa
tanah dengan memberikan kebebasan dan keselamatan kepada petani di tanah milik
mereka . Walau bagaimanapun program reformasi tanah yang diperkenalkan oleh
Macapagal ini menemui kegagalan kerana
menerima tentangan daripada kongres Filipina yang dikuasai oleh Parti Nasionalis .
Selain itu , dalam usahanya untuk membangunkan Filipina
dalam bidang ekonomi , Macapagal juga telah menghapuskan kawalan pertukaran
mata wang dan membenarkan peso Filipina diapungkan di pasaran pertukaran mata
wang supaya ia bergerak mengikut pasaran pertukaran wang asing . Selepas
bekerja selama 20 jam berturut-turut , Presiden Macapagal berjaya
menandatangani Dekri Bank Negara yang
memansuhkan kawalan pertukaran dan
mengembalikan Filipina kepada ekonomi laissez faire pada 21 Januari 1962 . Melalui dasar kewangan ini , berjuta-juta peso dapat dipungut setiap
tahun oleh Kerajaan Macapgal .
Sumbangan Macapagal yang seterusnya dalam pembangunan
ekonomi Filipina ialah dengan memberi
penekanan kepada sektor pertanian dan
memajukan bidang perindustrian . Contohnya Macapagal menekankan
tanaman seperti kelapa kering
, tebu , abaka , tembakau dan nanas sebagai hasil eksport
Filipina . Macapagal juga bertindak meningkatkan keluaran bahan makanan bagi
menampung keperluan penduduk untuk mengelakkan Filipina mengimport makanan
daripada luar negara . Hasilnya pengaliran peso keluar negara berjaya dielakkan
. Manakala dalam bidang industri , Macapagal
memajukan industri ringan , pembungkusan dan pemasangan serta
insustri besi dan keluli . Malahan
Kerajaan Macapagal juga telah
mengasingkan industri gula dan kelapa melalui penubuhan lembaga
Kelapa Filipina . Hal ini disebabkan kedua-dua industri ini menjadi
penyumbang utama dalam hasil eksport Filipina .
Di samping itu , Presiden Macapagal juga mewujudkan
Pentadbiran Pekerjaan Asas ( PPA ) bagi menyelesaikan masalah pengangguran yang
juga merupakan salah satu masalah utama semasa pentadbirannya . Kerajaan
Macapagal menyediakan lebih banyak peluang pekerjaan kepada rakyat Filipina
bagi membolehkan mereka keluar daripada belenggu kemiskinan . Impaknya
Macapagal berjaya menjadikan rakyat Filipina menjadi lebih produktif dalam
ekonomi.
Sumbangan Macapagal yang berikutnya dalam pembangunan
ekonomi Filipina pada pertengahan abad ke-20 ialah melalui program yang
dipanggil “ kembali kepada perusahaan
bebas dan swasta . Melalui program ini , pembangunan ekonomi Filipina berada di
tangan usahawan swasta dengan campur tangan kerajaan yang minimum . Oleh itu ,
Macapagal telah mewujudkan undang-undang Perdagangan Runcit Kebangsaan .
Undang-undang ini berjaya membolehkan ahli perniagaan Filipina memecah monopoli
ahli perniagaan asing yang menguasai perdagangan runcit Filipina selama ini .
Akhirnya , sumbangan Macapagal dalam pembangunan ekonomi
Filipina boleh dilihat melalui Progaram Bersepadu Lima Tahun . Tujuannya untuk
pemulihan ekonomi , membela rakyat biasa dan mewujudkan asas yang kukuh untuk
masa depan . Contohnya salah satu janji kempen utama Macapagal ialah untuk
membersihkan rasuah dalam kerajaan . Oleh itu , setiausaha kehakiman iaitu Jose
W.Diokno. telah disiasat atas tuduhan mengelakkan cukai , penyeludupan dan
tidak mengisytihatrkan duti import dan rasuah oleh pegawai-pegawai awam . Hasil
daripada program ini Macapagal berjaya meningkatkan ekonomi Filipina dengan
mencatat KDNK 5.15 % setahun .
Kesimpulannya Macapagal banyak memberi sumbangan dalam
menjayakan pembangunan ekonomi Filipina pada pertengahan abad ke-20 . Namun
begitu , beberapa dasar ekonominya gagal dilaksanakan secara optimum kerana
mendapat bantahan daripada ahli-ahli kongres yang dikuasai oleh Parti
Nasionalis pimpinan Ferdinand Marcos . Walau bagaimanapun Macapagal berjaya
membawa keluar Filipina daripada mengalami zaman inflasi apabila KDNK meningkat
semasa pemerintahannya . Pada tahun 1965 , Macapagal tewas kepada
Ferdinand Marcos dalam pertandingan pemilihan semula jawatan Presiden Filipina
.
SUMBER-
SKEMA PEPERIKSAAN
PERCUBAAN STPM SEJARAH PENGGAL 3
2017 TERENGGANU
Tiada ulasan:
Catat Ulasan